Wady i zalety technik membranowych
Istnieje kilka kluczowych problemów związanych z zastosowaniem membran w inżynierii środowiska:
- wydajność musi być ekonomicznie uzasadniona, a kontrola zanieczyszczeń membran (fouling) powinna być rozwiązana, ponieważ zjawisko to odgrywa znaczącą rolę w przypadku oczyszczania niejednorodnych strumieni ścieków,
- jakość produktu powinna stwarzać możliwość ponownego wykorzystania lub odprowadzania uzyskiwanych strumieni ścieków bez szkody dla środowiska przyrodniczego.
W celu sprostania wymaganiom stawianym w powyższych punktach konieczne są odpowiednie metody wstępnego przygotowania strumienia ścieków i wody przed wprowadzeniem do systemów membranowych, a niestety jest to związane z podnoszeniem kosztów.
Należy znaleźć sposoby redukcji kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych, ponieważ to one decydują o atrakcyjności metody uzdatniania.
Zastosowanie technik membranowych w ochronie środowiska jest związane z szeregiem korzyści, do których zalicza się przede wszystkim:
- niskie zużycie energii, wynikające z uniknięcia przejść międzyfazowych,
- brak konieczności dodawania chemikaliów tzn. brak odpadowych strumieni,
- łatwe powiększanie skali technologicznej (system modułowy),
- prowadzenie separacji w sposób ciągły,
- możliwość łatwego łączenia procesów membranowych z innymi procesami jednostkowymi (procesy hybrydowe),
- możliwość poprawiania własności separacyjnych membran w trakcie eksploatacji systemu,
- prowadzenie separacji w łagodnych warunkach środowiskowych.
Ograniczona żywotność membran i często niska ich selektywność dla danego procesu separacyjnego mogą być uważane za niedogodność ale to rzadkie przypadki.
Membrany, szczególnie polimerowe, charakteryzują się w wielu przypadkach ograniczoną wytrzymałością chemiczną i termiczną.