Chłodnie wentylatorowe
Chłodnie wentylatorowe są dominującym w przemyśle chłodniczym. Jest to jeden z najtańszych sposobów chłodzenia wody w procesach technologicznych. Buduje się je w celu znaczniejszego obniżenia temperatury wody chłodzonej niż ma to miejsce w chłodniach o ciągu naturalnym (chłodnie kominowe).
Ciepła woda dopływa do chłodni kolektorem ciśnieniowym, rozdzielającym ją na poszczególne cele. Aby dostarczyć ciepłą wodę i równomiernie rozprowadzić ją po całej powierzchni zraszania montuje się system rozprowadzenia wody ciepłej w układzie komina wentylatora.
Woda z kolektora rozdzielającego równomiernie spływa na zraszalnie gdzie dochodzi do bezpośredniego kontaktu wody z powietrzem przepływającym z dołu do góry. Ochłodzenie wody uzyskiwane jest głównie dzięki odparowaniu części strumienia wody oraz wskutek wymiany ciepła pomiędzy wodą a powietrzem na drodze konwekcji. Oprócz strat wody, spowodowanych odparowaniem, występują w tym systemie także straty wywołane porywaniem kropel chłodzonej wody przez przepływające powietrze do atmosfery nazwane potocznie unoszeniem.
Aby temu zapobiec nad zraszalnią i wodo-rozdziałem montuje się korektor służący do wychwytywania i zawracania do obiegu. Urządzeniem wymuszającym przepływ powietrza przez chłodnię jest wentylator, montowany przeważnie w górnej części chłodni. Zazwyczaj chłodnia wentylatorowa składa się z kilku, niekiedy kilkunastu cel, z których każda stanowi technologicznie oddzielne urządzenie. Cele najczęściej ustawia się w szeregu jedną obok drugiej. Liczba cel dostosowuje się do wielkości i zakresu systemu chłodniczego.
Zakłady pracy używające chłodni kominowych lub wentylatorowych do różnego rodzaju obiegów chłodniczych powinien zabezpieczyć układy z których mogą być emitowane do atmosfery bakterie chorobotwórcze (np. typu Legionella)do tego zagadnienia należy przygotować się sumiennie ponieważ chodzi o życie ludzi. Zakres wód chłodniczych określają w Europie normy VDI3803.
W ramach ogólnego stanu zdrowia i bezpieczeństwa ludzi,trzeba brać pod uwagę ryzyko, że można zarazić legionella swoich pracowników lub osoby postronne należy podjąć odpowiednie środki ostrożności.
W układach wody chłodzących wentylatorowych otwartych jak i na ścianach wież chłodniczych występuje idealne środowisko do rozmnażania się bakterii chorobotwórczych, które to tworzą tzw. biofilm bakteryjny, bakterie namnażają się w zatrważającym tempie. Podczas odparowania wody z obiegu otwartego porywane są bakterie które drogą powietrzną są rozsiewane na duże odległości i w taki sposób drogą kropelkową dostają się do układu oddechowego. Zabezpieczenie WG-Biocyd TDB-MV
Ilości wody emitowanej dla przykładu(z zakładu który serwisujemy) chłodni wentylatorowej o mocy 1300kW przy cyrkulacji ok 45m3/h i temperaturze 45OC emituje-wyrzuca w atmosferę ok 80000-90000 litrów wody na 7dni, nieznaczna część z tej ilości odparowana jest w procesie technologicznym którą trzeba uzupełniać i dozować do obiegu biocydy(zabezpieczenie antybakteryjne) plus inhibitor korozji (zabezpieczenie instalacji przed korozją).
Koszty związane z kontrolą legionelli oraz całej gamy bakteri i virusów mogą być znaczne , jednak z doświadczenia wiemy, że koszty związane z rozwojem biofilmu bakteryjnego i doprowadzeniem instalacji do stanu pierwotnego przewyższają kilkunastokrotny koszt dozowanych biocydów w ciągu roku. Do dozowania chemii stosuje się pompy dozujące elektromagnetyczne sterowane z licznika przepływu tzw
. impulsatrona co pozwala w sposób idealny dozować do obiegu określoną dawkę chemii. Poprzez dozowanie proporcjonalne zaoszczędzamy na chemii.
Mało które środki chemiczne są w stanie zredukować do stanu zerowego bakterie, jednym z najskuteczniejszych środków stosowanych jest dwutlenek chloru(Chlorine Dioxide ClO2) występujący w naszej firmie pod nazwą WG-Oxodes.